- τεφροῦ
- τεφρόςash-colouredmasc/neut gen sgτεφρόωburn to ashespres imperat mp 2nd sgτεφρόωburn to ashesimperf ind mp 2nd sg (homeric ionic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
τεφροῦ
Look at other dictionaries:
λαναρκίτης — ο (ορυκτ.) σπάνιο βασικό θειικό ορυκτό τού μολύβδου, χρώματος λευκού, πρασινωπού ή τεφρού. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. lanarkite < Lanark, κομητεία τής Σκωτίας, + ite] … Dictionary of Greek
παρώας — ὁ, θηλ. παρώα και παρόα και παρούα ἡ, Α (για ίππο) καστανός («τὸ δὲ χρῶμα ἔχει μέσον τι τεφροῡ καὶ πυρροῡ, οὐχ οἶον αἱ παρῶαι ἵπποι καλούμενοι», Αριστοτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. παρῶα, όπως επίσης και οι αιτ. παρόαν, παρούαν και παραύαν, που μαρτυρούνται … Dictionary of Greek
σιλλιμανίτης — Ορυκτό του αργίλιου, άφθονο στην αλπική ζώνη, που κρυσταλλώνεται στο ρομβικό σύστημα σε επιμήκεις βελονοειδείς κρυστάλλους χρώματος λευκού, τεφρού ή υποκίτρινου. Τα ορυκτά δισθενής και ανδαλουσίτης παρουσιάζουν την ίδια μ’ αυτόν χημική σύσταση… … Dictionary of Greek
τέφριον — τὸ, Α [τεφρός] αλοιφή τεφρού χρώματος την οποία χρησιμοποιούσαν κυρίως για τους οφθαλμούς … Dictionary of Greek
υψίστρωμα — το, Ν (μετεωρ.) κύριος τύπος νέφους μέσου ύψους, μεταξύ 2.000 και 6.000 μέτρων, τεφρού ή κυανίζοντος χρώματος, ραβδωτής, ινώδους ή ομοιόμορφης εμφάνισης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψί + στρώμα. Η λ. αποτελεί απόδοση στην ελλ. ξεν. επιστημον. όρου, πρβλ.… … Dictionary of Greek
υψισωρείτης — ο, Ν 1. (μετεωρ.) κύριος τύπος νέφους μέσου ύψους, τεφρού ή λευκού χρώματος, κυματοειδούς εμφάνισης, αποτελούμενο από στοιχεία στρογγυλού, κυλινδρικού ή επιμήκους σχήματος·2. φρ. «υψισωρείτης ισχυρών αναταράξεων» έντονα στροβιλιζόμενο νέφος τού… … Dictionary of Greek
